1.Προληπτικός Έλεγχος στη γυναικολογία

Γίνεται μία φορά τον χρόνο και προβλέπει τη λήψη ιατρικού ιστορικού, τεστ ΠΑΠ, γυναικολογική  εξέταση, υπερηχογράφημα (συνήθως ενδοκολπικό) και εξέταση μαστού. Επίσης, αν κριθεί σκόπιμο, HPV TEST, καλλιέργεια κολπικού υγρού και κολποσκοπία.

2.PID-Πυελική φλεγμονώδης νόσος:

Eίναι η φλεγμονή των αναπαραγωγικών οργάνων της γυναίκας από μικροβιακό παράγοντα που εισχωρεί μέσω του κόλπου και μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και τη γονιμότητά της, αν δεν διαγνωσθεί και θεραπευτεί εγκαίρως. Το συχνότερο αίτιο της πυελικής φλεγμονής είναι οι σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις και συγκεκριμένα από χλαμύδια ή γονόρροια.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι:
Πυελικός πόνος, δύσοσμες κολπικές εκκρίσεις, κολπική αιμόρροια μετά από επαφή ή και μεταξύ έμμηνων ρύσεων, δυσπαρευνία (πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή) και επώδυνη ούρηση. Η λήψη υλικού για καλλιέργεια, γυναικολογικό υπερηχογράφημα, γυναικολογική εξέταση κ.α είναι απαραίτητη για τη σωστή  διάγνωση. Η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει όσο το δυνατόν ταχύτερα.

3.Διαταραχές Περιόδου:

Έχουμε όταν υπάρχει μεσοκυκλική αιμορραγία, δηλαδή αιμορραγία πριν ή μετά την περίοδο, συχνότητα κάτω των 20 ημερών ή άνω των 35 ημερών, διάρκεια πάνω από 7 ημέρες, έκκριση μεγάλων ποσοτήτων αίματος κατά τη διάρκεια της, μη έναρξη της μέχρι και τα 18 έτη, υπερβολικό πόνο κατά τη διάρκεια της, έντονο προεμμηνορροϊκό σύνδρομο που μπορεί να περιλαμβάνει απότομες αλλαγές στη διάθεση, μυϊκό ή αρθρικό πόνο, πονοκεφάλους, κοιλιακό πρήξιμο, κράμπες, ευαισθησία στο στήθος, στρες ή άγχος, αϋπνίες, κόπωση και ακμή.

4. Γυναικολογία και Εμμηνόπαυση:

Είναι η μόνιμη διακοπή της εμμήνου ρύσεως για περίοδο τουλάχιστον 12 συνεχόμενων μηνών, απουσία άλλης παθολογικής κατάστασης. Αποτελεί φυσιολογική εξέλιξη στη ζωή μιας γυναίκας. Η περίοδος που οδηγεί από την αναπαραγωγική ηλικία στην εμμηνόπαυση και κατά την οποία συντελούνται σταδιακά οι ορμονικές και σωματικές αλλαγές λέγεται κλιμακτήριος. 

Η κλιμακτήριος διαρκεί συνήθως 1-2 χρόνια, αλλά μπορεί να φτάσει έως και 5 χρόνια. Κατά την εμμηνόπαυση ελαττώνεται σημαντικά η παραγωγή των οιστρογόνων και της προγεστερόνης από τις ωοθήκες. Αυτό μπορεί μακροχρόνια να αυξήσει τον κίνδυνο προβλημάτων υγείας. Συνήθως η εμμηνόπαυση εμφανίζεται φυσιολογικά μεταξύ 45 και 55 ετών. Πρώιμη εμμηνόπαυση ονομάζεται η οριστική διακοπή της εμμήνου ρύσεως πριν τα 45 έτη, ενώ μπορεί να προκύψει και σε γυναίκες μικρότερες των 40 ετών.

5.Αντισύλληψη

Αναφέρεται σε μεθόδους  που χρησιμοποιούνται για την πρόληψη της εγκυμοσύνης. Η αντισύλληψη είναι μέθοδος προληπτική της εγκυμοσύνης και απευθύνεται σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας, οι οποίες, αν και συνευρίσκονται σεξουαλικά, δεν επιθυμούν κάποια κύηση. Ο ιατρός θα πρέπει να ενημερώσει και να συμβουλέψει τη γυναίκα για τις διαθέσιμες μεθόδους, τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα κάθε μίας και στη συνέχεια να αποφασίσουν ποια θα ακολουθήσουν.

6.Παθολογία του τραχήλου

Η εξέταση του τραχήλου της μήτρας γίνεται αρχικά με επισκόπηση, στη συνέχεια με λήψη υλικού για κυτταρολογική εξέταση (test Παπ) και τέλος με ψηλάφηση. Έτσι ελέγχουμε την εικόνα του εξωτραχήλου, τη μορφή του έξω τραχηλικού στομίου, την ύπαρξη έκκρισης βλέννης ή άλλου υγρού από τον ενδοτράχηλο, καθώς και την ύπαρξη πολυπόδων, θηλωμάτων, τραυμάτων κ.α. Αν χρειάζεται, κάνουμε και κολποσκοπία. Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας είναι ίσως ο μοναδικός που μπορεί να ανιχνευθεί σε πολύ πρώιμο στάδιο.

Η παθολογία του τραχήλου της μήτρας περιλαμβάνει τόσο καλοήθεις όσο και κακοήθεις αλλοιώσεις που εντοπίζονται στον τράχηλο της μήτρας. Οι καλοήθεις αλλοιώσεις του τραχήλου της μήτρας είναι οι πολύποδες και τα ινομυώματα. Κακοήθεις αλλοιώσεις είναι  η τραχηλική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία (CIN). Ως κύριος αιτιολογικός παράγοντας θεωρείται η λοίμωξη από τον HPV. Όσο περισσότερες στοιβάδες κυττάρων παρουσιάζουν αλλοιώσεις τόσο μεγαλύτερη θεωρείται η βαρύτητα της ενδοεπιθηλιακής βλάβης(CIN1,CIN2,CIN3).

Τελευταία η διάκριση αυτή σε τρεις βαθμούς αντικαθίσταται από άλλη με δύο βαθμούς, την ελαφρού και τη σοβαρού βαθμού πλακώδη ενδοεπιθηλιακή βλάβη (low & high grade intraepithelial lesion – LSIL & HSIL). Περίπου το 80% των περιπτώσεων ελαφρού βαθμού CIN υπoστρέφει αυτόματα με την πάροδο του χρόνου, ενώ στο υπόλοιπο 20% οι αλλοιώσεις επιμένουν ή εξελίσσονται σε σοβαρού βαθμού δυσπλασία. Αντίθετα, οι σοβαρού βαθμού βλάβες εγκυμονούν κινδύνους να εξελιχθούν σε διηθητικές. Η διάγνωση γίνεται με τεστ ΠΑΠ, κολποσκόπηση, βιοψία και μοριακή ανίχνευση του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων και η πρόληψη με το εμβόλιο.

7.Παθολογία της μήτρας

Στη γυναικολογία, οι καλοήθεις παθολογίες είναι τα ινομυώματα, οι πολύποδες του ενδομητρίου και η αδενομύωση. Οι κακοήθεις παθήσεις είναι ο καρκίνος του ενδομητρίου και τα σαρκώματα  της μήτρας. Τα ινομυώματα μεγαλώνουν σε διάφορα σημεία της μήτρας και ανάλογα με την τοποθεσία τους προκαλούν διαφορετικά συμπτώματα. Οι πολύποδες είναι μαλακά μορφώματα που μεγαλώνουν μέσα στην ενδομήτρια κοιλότητα. Η αδενομύωση είναι μια εντελώς διαφορετική παθολογία από τα ινομυώματα, διότι δεν αφορά μια μάζα που μεγαλώνει μέσα στη μήτρα, αλλά ουσιαστικά το ίδιο το τοίχωμα της μήτρας που αλλοιώνεται και παχαίνει.

8.Παθολογία των ωοθηκών

Είναι κυρίως η δημιουργία κυστών που χωρίζονται σε λειτουργικές και παθολογικές. Οι λειτουργικές σχετίζονται με τη λειτουργία της ίδιας της ωοθήκης και σπάνια χρειάζονται θεραπεία. Οι δερμοειδείς κύστες και οι κύστες ενδομητρίωσης είναι παθολογικές. Πολυκυστικές ωοθήκες έχουμε όταν στον υπέρηχο οι ωοθήκες φαίνονται να περιέχουν πολλά μικρά άτρυτα ωοθυλάκια από 5-8 χιλιοστά γύρω στην περιφέρεια της ωοθήκης. Γενικά η διάγνωση γίνεται εύκολα με τον υπέρηχο και με εξειδικευμένες εξετάσεις καθορίζεται και η θεραπεία τους.

Στη γυναικολογία, ο καρκίνος των ωοθηκών εμφανίζεται τρίτος κατά σειρά μετά τον καρκίνο του μαστού και του ενδομητρίου και είναι ο πλέον θανατηφόρος. Η νόσος εξελίσσεται ύπουλα. Ο καρκίνος των ωοθηκών είναι σχετικά σπάνιος στις ηλικίες κάτω των 50 χρόνων.